Dogbane Control - Tips voor het wegwerken van hennep Dogbane-onkruid

Inhoudsopgave:

Dogbane Control - Tips voor het wegwerken van hennep Dogbane-onkruid
Dogbane Control - Tips voor het wegwerken van hennep Dogbane-onkruid

Video: Dogbane Control - Tips voor het wegwerken van hennep Dogbane-onkruid

Video: Dogbane Control - Tips voor het wegwerken van hennep Dogbane-onkruid
Video: Weed of the Week #1024 Hemp Dogbane (11-19-17) 2024, November
Anonim

Hennep dogbane wiet is ook bekend als Indiase hennep (Apocynum cannabinum). Beide namen verwijzen naar het eenmalige gebruik als vezelplant. Tegenwoordig heeft het een heel andere reputatie en is het een soort plaag in bepaalde regio's van het land. Wat is hennep dogbane en waarom willen we er vanaf? De plant is giftig voor dieren met een giftig sap en heeft wortels die 2 meter diep in de aarde kunnen graven. Het is een agrarische plaag geworden die de bestrijding van hondenbeten belangrijk maakt, vooral in commerciële tuingebieden.

Wat is Hennep Dogbane?

In een perfecte wereld zou al het leven zijn plaats op aarde hebben. Soms bevinden planten zich echter in de verkeerde ruimte voor menselijke teelt en moeten ze worden verwijderd. Hennep dogbane is een goed voorbeeld van een plant die niet gunstig is bij het kweken in akkerland en meer kwaad dan goed kan doen.

Het zal de beoogde gewassen verdringen en zich vestigen als een kruipende vaste plant die moeilijk mechanisch te verwijderen is. Studies in Nebraska tonen aan dat de aanwezigheid ervan verantwoordelijk is voor oogstverliezen van 15% in maïs, 32% in sorghum en 37% in sojabonen.

Tegenwoordig is het een gewasonkruid, maar de plant werd ooit door Amerikaanse inheemse mensen gebruikt voor vezels die vroeger werden gebruikttouw en kleding maken. De vezel werd uit de stengels en wortels van de plant geplet. De houtachtige bast werd materiaal voor manden. Modernere toepassingen laten zien dat het in de herfst wordt geoogst voor touw en touw.

De oude geneeskunde gebruikte het als een kalmerend middel en als behandeling voor syfilis, wormen, koorts, reuma en meer. Het houtachtige kruid is tegenwoordig een steeds groter wordende bedreiging in landbouwsituaties en een veelvoorkomend onderwerp is hoe je van dogbane af kunt komen.

Hennep Dogbane Beschrijving

De plant is een kruidachtige vaste plant die groeit in bewerkte of onbebouwde velden, sloten, bermen en zelfs de aangelegde tuin. Het heeft een houtachtige stengel met stijve groene ovale bladeren die tegenover de paarsachtige stengel zijn gerangschikt. De plant scheidt latexachtig sap af wanneer het wordt gebroken of gesneden, wat de huid kan irriteren.

Het produceert kleine witachtig groene bloemen die karakteristieke slanke zaaddozen worden. De peulen zijn roodbruin, sikkelvormig en 10-20 cm lang met licht behaarde, platte bruine zaden aan de binnenkant. Dit is een belangrijk kenmerk van de beschrijving van hennep-dogbane, omdat het de plant onderscheidt van kroontjeskruid en ander soortgelijk uitziend onkruid.

De diepe penwortel en het kruipende perifere wortelsysteem zorgen ervoor dat hennep dogbane weed patches in één seizoen in omvang kunnen verdubbelen.

Hoe zich te ontdoen van hennep Dogbane

Mechanische controle heeft een beperkte effectiviteit, maar kan de aanwezigheid van de plant het volgende seizoen verminderen. Tilling zal zaailingen onder controle houden als ze binnen zes weken na hun verschijning worden gebruikt.

Chemische bestrijding heeft de grootste kans op succes, vooral op gevestigdestaat van het onkruid, behalve in sojabonen waar er geen aanvaardbare herbicidecontrole is. Breng aan op de plant voordat de bloei plaatsvindt en volg de doseringen en methoden. In onderzoeken is aangetoond dat hoge concentraties glyfosaat en 2,4D tot 90% controle geven. Deze moeten worden toegepast nadat gewassen zijn geoogst in akkerlandsituaties, maar zullen dan slechts 70 tot 80% dogbane-controle geven.

Opmerking: Alle aanbevelingen met betrekking tot het gebruik van chemicaliën zijn alleen voor informatieve doeleinden. Specifieke merknamen of commerciële producten of diensten impliceren geen goedkeuring. Chemische bestrijding mag alleen als laatste redmiddel worden gebruikt, omdat biologische benaderingen veiliger en milieuvriendelijker zijn.

Aanbevolen: