Bacteriële bacterievuur in bonenplanten: tips voor de bestrijding van bacteriële verwelking

2024 Auteur: Chloe Blomfield | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-15 23:58

Onder ideale omstandigheden zijn bonen een gemakkelijk, vruchtbaar gewas voor de hovenier. Bonen zijn echter vatbaar voor een aantal ziekten. Bacteriële verwelking of bacterievuur in bonenplanten is zo'n ziekte. Gevorderde gevallen kunnen een gewas decimeren. Zijn er behandelingen voor bacteriële verwelking of is er op zijn minst een methode om bacteriële verwelking onder controle te houden? Laten we meer te weten komen.

Bacteriële verwelking in bonen

Bacteriële verwelking van droge bonen wordt veroorzaakt door Curtobacterium flaccumfaciens pv. Flaccumfaciens. Zowel bacteriële verwelking als bacteriële bacterievuur in bonenplanten worden bevorderd door matige tot warme temperaturen, vocht en plantwonden, zowel tijdens als na de bloei.

De bacterie tast veel soorten bonen aan, waaronder:

• Sojabonen
• Hyacintbonen
• Loopbonen
• Limas
• Erwten
• Adzukibonen
• Mungbonen
• Koeerwten

De eerste symptomen van bacteriële verwelking in bonen verschijnen in de bladeren. Heet, droog weer is vaak genoeg om een explosie in de groei van de bacteriën te veroorzaken. Het infecteert het vasculaire systeem van de bonen, waardoor de waterbeweging wordt belemmerd. Jonge zaailingen verwelken evenals de bladeren van oudere planten. Onregelmatige laesies verschijnen ook op devertrekt en v alt uiteindelijk af.

Pods kunnen ook tekenen van infectie vertonen en zaden kunnen verkleuren. Infectie tijdens de eerste groeifase kan zaailingen belemmeren of doden.

De bacterie overleeft in geïnfecteerd afval en wordt ook door zaden overgedragen, waardoor het moeilijk te behandelen is. Dus hoe kun je bacteriële verwelking onder controle houden?

Bacteriële verwelkingsbehandeling

Deze specifieke ziekteverwekker is een taai koekje. Het kan overwinteren in geïnfecteerde bonenresten en zelfs op de resten van andere gewassen die zijn geroteerd na een bonenoogst. De bacterie kan na twee jaar nog levensvatbaar zijn. Het wordt vanuit het puin verspreid door wind, regen en irrigatiewater.

Deze bacteriële ziekteverwekker kan worden beheerd, maar niet geëlimineerd, door vruchtwisseling, sanitaire voorzieningen, het zaaien van alleen behandelde gecertificeerde zaden, rassenselectie en het vermijden van stress en overmatig vocht op het gebladerte.

• Routeer gewassen gedurende drie tot vier jaar met een bonenoogst alleen in het derde of vierde jaar; plant maïs, groenten of kleine graangewassen tijdens de rotatieperiode.
• Praktijk sanering van niet alleen bonenresten, maar het verwijderen van eventuele bonen en het opnemen van stro in de grond.
• Ontsmet gereedschap en opslagcontainers die mogelijk in verband zijn gebracht met de bonen, omdat ze ook de ziekteverwekker kunnen bevatten.
• Plant alleen gecertificeerde zaden. Dit verkleint de kans op infectie, hoewel de ziekteverwekker nog steeds kan worden geïmporteerd uit een externe bron.
• Plant resistente rassen. Erfstukken en andere oudere bonensoorten, zoals pinto of rode nier, zijn vatbaar voor:de ziekte. Er zijn momenteel nieuwere rassen beschikbaar die beter bestand zijn tegen bacteriële infecties.
• Werk niet tussen de bonen als ze nat zijn. Vermijd ook irrigatie via sproeiers die de ziekte kunnen verspreiden.

Een op koper gebaseerd bactericide kan de infectie van bacteriële bacterievuur en bacteriële verwelking in bonenplanten verminderen, maar het zal het niet uitroeien. Breng de koperspray aan in het vroege groeiseizoen, elke zeven tot tien dagen om het aantal ziekteverwekkers te verminderen.