Niet-invasieve alternatieven - Vermijd veelvoorkomende invasieve planten in zone 8

2024 Auteur: Chloe Blomfield | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-15 23:58

Invasieve planten zijn niet-inheemse soorten die zich waarschijnlijk agressief verspreiden, inheemse planten verdrijven en ernstige milieu- of economische schade aanrichten. Invasieve planten worden op verschillende manieren verspreid, onder meer via water, wind en vogels. Velen werden heel onschuldig in Noord-Amerika geïntroduceerd door immigranten die een geliefde plant uit hun thuisland wilden meenemen.

Invasieve plantensoorten in uw zone

Als u niet zeker weet of een plant potentieel problematisch is in uw regio, kunt u altijd het beste contact opnemen met uw plaatselijke Cooperative Extension-kantoor met betrekking tot invasieve plantensoorten in uw zone. Houd er rekening mee dat, eenmaal gevestigd, het beheersen van invasieve planten buitengewoon moeilijk en soms bijna onmogelijk is. Uw extensiebureau of een gerenommeerde kwekerij kan u adviseren over niet-invasieve alternatieven.

Lees ondertussen verder voor een korte lijst van de vele invasieve planten van zone 8. Houd er echter rekening mee dat een plant mogelijk niet invasief is in alle zones van zone 8, aangezien USDA-winterharde zones een indicatie zijn van de temperatuur en niets te maken hebben met andere groeiomstandigheden.

Invasieve planten in zone 8

Autumn Olive – Een droogte-tolerante, bladverliezende struik, herfstolijf (Elaegnus umbellate) vertoont zilverwitte bloemen en felrood fruit in de herfst. Zoals veel planten die fruit produceren, wordt herfstolijf grotendeels verspreid door vogels die de zaden in hun afval verdelen.

Paarse kattestaart – De paarse kattestaart (Lythrum salicaria) komt oorspronkelijk uit Europa en Azië en dringt de oevers van het meer, moerassen en afwateringssloten binnen, waardoor wetlands vaak onherbergzaam worden voor inheemse wetlandvogels en dieren. Paarse kattenstaart heeft wetlands over een groot deel van het land aangetast.

Japanse berberis – Japanse berberis (Berberis thunbergii) is een bladverliezende struik die in 1875 vanuit Rusland in de VS werd geïntroduceerd en vervolgens op grote schaal werd geplant als sierplant in huistuinen. Japanse berberis is zeer invasief in een groot deel van het noordoosten van de Verenigde Staten.

Winged Euonymus – Ook bekend als brandende struik, gevleugelde spindelboom of gevleugelde wahoo, werd gevleugelde euonymus (Euonymus alatus) rond 1860 in de Verenigde Staten geïntroduceerd en werd al snel een populaire plant in Amerikaanse landschappen. Het is een bedreiging in veel habitats in het oostelijke deel van het land.

Japanse duizendknoop – De Japanse duizendknoop (Polygonum cuspidatum) werd eind 1800 in de Verenigde Staten geïntroduceerd vanuit Oost-Azië en was in de jaren dertig een invasieve plaag. Eenmaal gevestigd, verspreidt de Japanse duizendknoop zich snel, waardoor dicht struikgewas ontstaat dat de inheemse vegetatie verstikt. Dit invasieve onkruid groeit in een groot deel van de Verenigde Noord-Amerika, met uitzondering van het diepe zuiden.

Japans stiltgras – Een eenjarig gras,Japans stiltgras (Microstegium vimineum) is bekend onder een aantal namen, waaronder Nepalese browntop, bamboegras en eulalia. Het staat ook bekend als Chinees verpakkingsgras omdat het waarschijnlijk rond 1919 vanuit China in dit land is geïntroduceerd als verpakkingsmateriaal. Tot nu toe heeft Japans stiltgras zich verspreid naar ten minste 26 staten.