Sorghum-grasinformatie: leer over sorghum-graszaad

2024 Auteur: Chloe Blomfield | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-15 23:58

Heb je ooit gehoord van sorghumplanten? Ooit was sorghum een belangrijk gewas en diende het voor veel mensen als suikervervanger. Wat is sorghum en welke andere interessante informatie over sorghumgras kunnen we opgraven? Laten we het uitzoeken.

Wat is Sorghum?

Als je bent opgegroeid in het Midwesten of het zuiden van de Verenigde Staten, ben je misschien al bekend met sorghumplanten. Misschien ben je wakker geworden van de warme koekjes van je grootmoeder, ingesmeerd met oleo en gedrenkt in sorghumsiroop. Oké, waarschijnlijker maakte een betovergrootmoeder routinematig koekjes met siroop van sorghumplanten sinds de populariteit van sorghum als suikervervanger een hoogtepunt bereikte in de jaren 1880.

Sorghum is een grof, rechtopstaand gras dat wordt gebruikt voor graan en ruwvoer. Graansorghum of bremsorghum is korter, gefokt voor hogere graanopbrengsten en wordt ook "milo" genoemd. Dit eenjarige gras heeft weinig water nodig en gedijt goed tijdens lange, hete zomers.

Sorghum-graszaad heeft een hoger eiwitgeh alte dan maïs en wordt gebruikt als hoofdbestanddeel van het voer voor runderen en pluimvee. De korrels zijn rood en hard als ze rijp zijn en klaar voor de oogst. Daarna worden ze gedroogd en in hun geheel bewaard.

Zoete sorghum (Sorghum vulgare) wordt gekweekt voor de vervaardiging van siroop. Zoete sorghum isgeoogst voor de stengels, niet voor het graan, dat vervolgens wordt geplet zoals suikerriet om siroop te produceren. Het sap van de geplette stengels wordt vervolgens gekookt tot een geconcentreerde suiker.

Er is nog een ander soort sorghum. Bezemmaïs is nauw verwant aan zoete sorghum. Van een afstand lijkt het op suikermaïs in het veld, maar het heeft geen kolven, alleen een grote kwast aan de bovenkant. Deze kwast wordt gebruikt voor, je raadt het al, het maken van bezems.

Sommige sorghumsoorten worden slechts ongeveer 1,5 m hoog, maar veel zoete en bremmaïsplanten kunnen meer dan 2 m hoog worden.

Sorghum Gras Informatie

Gecultiveerd in Egypte meer dan 4.000 jaar geleden, is het kweken van sorghumgraszaad het nummer twee graangewas in Afrika, waar de productie meer dan 20 miljoen ton per jaar bedraagt, een derde van het wereldtotaal.

Sorghum kan worden gemalen, gekraakt, gestoomd in vlokken en/of geroosterd, gekookt als rijst, verwerkt tot pap, gebakken in brood, gepoft als maïs en gemout voor bier.

In de Verenigde Staten wordt sorghum voornamelijk verbouwd voor voedergewassen en voedergranen. Soorten graansorghum zijn onder meer:

• Durra
• Feterita
• Kaffir
• Kaoliang
• Milo of milo maïs
• Shallu

Sorghum kan ook worden gebruikt als bodembedekker en groenbemester, vervangt sommige industriële processen waarbij meestal maïs wordt gebruikt, en de stengels worden gebruikt als brandstof en weefmateriaal.

Heel weinig van de sorghum die in de VS wordt verbouwd, is zoete sorghum, maar ooit was het een bloeiende industrie. Suiker was dierbaar in het midden van de 19e eeuw,dus mensen wendden zich tot sorghumsiroop om hun voedsel te zoeten. Het maken van siroop van sorghum is echter zeer arbeidsintensief en is uit de gratie geraakt in plaats van andere gewassen, zoals glucosestroop.

Sorghum bevat ijzer, calcium en kalium. Voorafgaand aan de uitvinding van dagelijkse vitamines, schreven artsen dagelijkse doses sorghumsiroop voor aan mensen die leden aan ziekten die verband hielden met een tekort aan deze voedingsstoffen.

Sorghumgras groeien

Sorghum gedijt goed in gebieden met lange, warme zomers met temperaturen die constant boven de 32 ° C komen. Hij houdt van zandgrond en is beter bestand tegen zowel overstromingen als droogte dan maïs. Het planten van sorghumgraszaad gebeurt meestal eind mei of begin juni, wanneer de grond zeker voldoende is opgewarmd.

De grond wordt voorbereid zoals het is voor maïs met een toegevoegde uitgebalanceerde organische meststof die vóór het zaaien in het bed wordt verwerkt. Sorghum is zelfvruchtbaar, dus in tegenstelling tot maïs heb je geen enorm perceel nodig om te helpen bij de bestuiving. Zaai de zaden 1 cm diep en 10 cm uit elkaar. Dun tot 20 cm uit elkaar als zaailingen 10 cm hoog zijn.

Houd daarna het gebied rond de planten onkruidvrij. Bemest zes weken na het planten met een vloeibare meststof met een hoog stikstofgeh alte.