Pumpkin Disease Identification - Hoe problemen met het kweken van pompoenen te beheren

2024 Auteur: Chloe Blomfield | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-15 23:58

Of je nu pompoenen plant om eventueel met de kinderen uit te snijden of een van de heerlijke varianten voor bakken of inblikken, je zult ongetwijfeld problemen tegenkomen met het kweken van pompoenen. Het kan een insecteninvasie zijn of een ander beestje dat op de pompoenen kauwt, of het kan een van een aantal pompoenziektes zijn die uw gewas bedreigen. Identificatie van pompoenziekten is van primair belang bij de behandeling van pompoenziekten. Het volgende artikel bevat informatie over pompoenziekten en behandelingen.

Pompoenziekte-identificatie

Het is belangrijk om eventuele ziekten die de pompoenoogst aantasten zo snel mogelijk te identificeren. Vroege detectie stelt u in staat om de symptomen vroegtijdig te behandelen en hopelijk het gewas te redden. Het is nuttig om niet alleen de symptomen van infectieziekten te herkennen, maar ook te weten hoe ze zich verspreiden en overleven. Ziekten die pompoenen treffen, kunnen bladachtig van aard zijn of ziekten van de vrucht. Bladziekte stelt de plant vaak bloot aan andere infectieziekten en zonnebrand.

Pompoenziektes en behandelingen

Bladziekten van pompoenen treffen vaak pompoengewassen. Echte meeldauw, valse meeldauw, witte stip (Plectosporium), gummybacterievuur en anthracnose zijn de meest voorkomende boosdoeners van bladziekten.

Meeldauw

Echte meeldauw ziet er precies zo uit als hoe het klinkt. Voor het eerst gezien op het onderste bladoppervlak, is echte meeldauw een witte "poederachtige" bedekking van sporen die van het onderste bladoppervlak naar de bovenste gaan en uiteindelijk de pompoenplanten ontbladeren. Sporen overleven tussen de grond en gewasresten en worden via de wind verspreid.

Het is een van de gemakkelijkst te identificeren ziekten en, in tegenstelling tot andere bladziekten, neemt de ernst ervan toe tijdens perioden van droog weer. Om echte meeldauw te bestrijden, roteert u met gewassen die geen komkommer zijn en behandelt u deze bij het eerste teken met fungicide.

Valse meeldauw

Valse meeldauw wordt gezien als laesies op het bovenoppervlak van het gebladerte. Aanvankelijk zijn de laesies gele vlekken of hoekige met water doordrenkte gebieden. De laesies worden necrotisch naarmate de ziekte vordert. Koele, natte omstandigheden bevorderen deze ziekte. Nogmaals, de sporen worden via de wind verspreid.

Fungiciden met een breed spectrum zijn enigszins effectief tegen valse meeldauw. Het planten van vroege seizoensvariëteiten kan ook de kans verkleinen dat valse meeldauw het gewas binnendringt, aangezien de ziekte over het algemeen laat in het groeiseizoen vaker voorkomt, wanneer de omstandigheden koel zijn en de kans op regen groter is.

Anthracnose, Witte vlek, Gummy stengelziekte

Anthracnose begint als kleine, lichtbruine vlekken met een donkere rand die groter wordt naarmate het vordert. Uiteindelijk ontwikkelen de bladeren kleine gaatjes en fruit kan ook laesies vertonen.

Wit stipje, of Plectosporium, verschijnt ook alstan spoelvormige laesies op het oppervlak van de bladeren. Fruit kan aangetast worden en vertoont kleine witte vlekken die meer cirkelvormig zijn dan de ruitvormige bladlaesies.

Gummy stengelziekte treft de meeste komkommerachtigen en wordt veroorzaakt door zowel Didymella bryoniae als Phoma cucurbitacearum. Deze ziekte komt het meest voor in het zuiden van de Verenigde Staten.

Fungicidetoepassingen bij het eerste teken van een van deze ziekten zullen helpen bij het verminderen en bestrijden ervan.

Aanvullende ziekteproblemen bij het kweken van pompoenen

Zwartrot

Zwartrot veroorzaakt door Didymella bryoniae, dezelfde schimmel die gomachtige stengelziekte veroorzaakt, resulteert in grote grijze vlekken op het fruit die zwartrotte gebieden worden. Warme, vochtige zomernachten geven de voorkeur aan zwartrot. Sporen worden verspreid door water en wind.

Er zijn geen ziekteresistente rassen. Het behandelen van deze pompoenziekte met alleen culturele controle is onvoldoende. Combineer vruchtwisseling, aanplant van niet-gevoelige gewassen, herfstbewerking en braakliggende gebieden met een voorgeschiedenis van de ziekte met chemische bestrijding. Fungiciden moeten met tussenpozen van 10 tot 14 dagen worden aangebracht, te beginnen wanneer de wijnstokken een zwaar bladerdak hebben.

Fusarium kroonrot

Hoewel de namen vergelijkbaar zijn, is fusariumkroonrot niet gerelateerd aan fusariumverwelking. Verwelking is een teken van kroonrot samen met vergeling van de hele plant. Over een periode van twee tot vier weken vergaat de plant uiteindelijk. Bladeren worden gemarkeerd met met water doordrenkte of necrotische gebieden, terwijl de fruitsymptomen variëren, afhankelijk van de fusariumpathogeen.

Nogmaals,de sporen overleven lange tijd in de bodem en worden verspreid door het gebruik van landbouwmachines. Er zijn geen ziekteresistente rassen. Gewasrotatie zal de populatie van fusariumpathogenen vertragen. Er zijn geen chemische controles voor deze ziekte.

Sclerotinia rot

Sclerotiniarot is een koude seizoensziekte die veel soorten groenten aantast. De ziekteverwekker produceert sclerotia die voor onbepaalde tijd in de bodem kunnen overleven. Koele temperaturen en een hoge relatieve vochtigheid bevorderen de ontwikkeling van een witte, donzige schimmel rond met water doordrenkte geïnfecteerde gebieden. Zwarte sclerotia groeien tussen de schimmels en zijn zo groot als watermeloenzaden.

De hele plant, inclusief het fruit, rot. Sporen worden verspreid door de wind. Er zijn geen ziekteresistente pompoenrassen. Fungiciden kunnen effectief zijn als ze worden toegepast op jonge planten.

Phytophthora-bacterievuur

Phytophthora-ziekte is een ernstige ziekte die wordt veroorzaakt door een schimmelpathogeen die voor onbepaalde tijd in de bodem kan blijven en zich snel kan verspreiden. Primaire symptomen kunnen worden gezien op het fruit en verspreiden zich naar de wijnstokken. Een zachte rot gecombineerd met een groeiend gebied van witte, donzige schimmel wordt gezien. Het treft ook veel andere gewassen.

Phytophthora-ziekte is het ernstigst wanneer de late zomer koel en nat is. Sporen worden verspreid door opspattend water, wind en gebruik van apparatuur. Er zijn geen ziekteresistente pompoenrassen. Gewasrotatie kan de ernst van de ziekte voor toekomstige gewassen verminderen en het planten in grond die slecht draineert of neigt naar stilstaand water, kan worden vermeden. Toepassingen met fungiciden kunnen verliezen verminderen.

Bacteriële vruchtvlek

Bacteriële fruitvlek komt veel voor bij pompoenen en andere herfstpompoenen. Het presenteert zich als kleine laesies op de vrucht. Het gebladerte heeft kleine, donkere, hoekige laesies, maar ze zijn moeilijk te detecteren. Fruitlaesies komen voor in clusters en zijn korstachtig. Ze worden groter en worden blaren die uiteindelijk platter worden.

Bacteriën worden verspreid in besmette gewasresten, besmet zaad en waterspatten. Roteer gewassen met niet-komkommergewassen. Breng koperspray aan tijdens de vroege vorming van het fruit om de incidentie van bacteriële fruitvlekken te verminderen.

Virussen

Er zijn ook een aantal virale ziekten, zoals het komkommermozaïekvirus, het papajaringvlekvirus, het pompoenmozaïekvirus en het courgettegeelmozaïekvirus dat pompoenen kan aantasten.

Bladeren van met virus geïnfecteerde planten zijn vaak gevlekt en vervormd. Planten die vroeg in de ontwikkeling of in de buurt van of voor de bloei worden geïnfecteerd, worden het zwaarst aangetast en produceren minder fruit. Vruchten die zich wel ontwikkelen zijn vaak misvormd. Als de plant wordt geïnfecteerd zodra de pompoenen hun volledige grootte hebben bereikt, is er zelden enig effect op de kwaliteit van het fruit.

Virussen overleven in onkruidgastheren of worden verspreid via insectenvectoren, meestal bladluizen. Laat pompoenen hebben een grotere kans om besmet te raken met een virus, plant daarom vroegrijpe rassen. Houd het gebied onkruid wieden om de kans op infectie te verkleinen.