Common Pokeweed Control - Wat is Pokeweed en hoe houd je het onder controle?

Inhoudsopgave:

Common Pokeweed Control - Wat is Pokeweed en hoe houd je het onder controle?
Common Pokeweed Control - Wat is Pokeweed en hoe houd je het onder controle?

Video: Common Pokeweed Control - Wat is Pokeweed en hoe houd je het onder controle?

Video: Common Pokeweed Control - Wat is Pokeweed en hoe houd je het onder controle?
Video: 5 SURprising Things About Pokeweed 2024, Mei
Anonim

Vroeger gebruikten inheemse Amerikanen delen van pokeberry-wiet in medicijnen en voedsel, en veel mensen in het zuiden hebben het fruit in taarten gedaan, je moet voorzichtig zijn met het gebruik van pokeweed-bessen om giftige reacties te voorkomen. Daarom moeten hoveniers bepalen wat pokeweed is om te voorkomen dat ze per ongeluk door huisdieren en kinderen worden ingeslikt. Eenmaal geïdentificeerd, is het het beste om te leren hoe je pokeberry-planten kunt verwijderen, die hardnekkige kwekers zijn en tot drie meter hoog kunnen worden.

Wat is Pokeweed?

Pokeweed of pokeberry (Phytolacca americana) is een inheemse plant die groeit op verstoorde bodems, zoals velden en weiden. De plant is gevaarlijk voor vee en alle delen van de plant worden als giftig beschouwd. Het is een vaste plant met een rode, houtachtige stengel met lange, ovale bladeren die wel 25 cm lang kunnen worden.

Groene bloemen verschijnen in juli tot september en geven mee aan druifachtige trossen bessen. Hoewel de vruchten zijn gebruikt in de traditionele geneeskunde en taarten, zijn ze gevuld met verbindingen die onaangename lichamelijke reacties veroorzaken.

Opmerking: Het is het beste om te weten hoe je van Pokeberry-planten afkomt om inname door kinderen te voorkomen. Kleine hoeveelheden over het algemeen doenniet schadelijk voor volwassenen, maar de plant zit vol met verschillende giftige stoffen. De wortels zijn het meest giftig, maar alle delen van de plant zijn over het algemeen onveilig.

Bladeren worden toxischer naarmate ze ouder worden, maar het juveniele gebladerte maakt al generaties lang deel uit van salades. Ze moeten twee keer worden gekookt, met elke keer een verandering van water om de bladeren veilig te maken voor consumptie. Bessen zijn het minst giftig, maar het is verstandig om ze niet in te nemen, tenzij je de juiste voorbereiding kent.

Gemeenschappelijke Pokeweed Control

Handmatige verwijdering voor gewone pokeweed-controle vereist dat de tuinman diep graaft en de hele penwortel eruit ha alt. Trekken is niet succesvol omdat het wortels achterlaat die zullen regenereren. Als je niets anders doet, verwijder dan de vruchten van de plant voordat ze zich verspreiden. De plant kan tot 48.000 zaden produceren, die 40 jaar levensvatbaar blijven in de grond. Vogels lijken niet gehinderd door de giftigheid van de bessen en genieten van het fruit en planten zaden waar ze ook maar worden uitgescheiden.

Het is meestal nodig om chemicaliën te gebruiken om pokeweed te bestrijden, omdat de penwortel vlezig is en diep in de grond steekt. Chemicaliën om pokeweed te bestrijden werken het beste als de plant jong is. Breng glyfosaat rechtstreeks aan op de bladeren van de plant om deze te doden. Dit werkt via het vasculaire systeem en hoewel het een tijdje duurt om resultaten te zien, bereikt de chemische stof uiteindelijk de wortels. Andere chemicaliën om pokeweed te bestrijden zijn dicamba en 2, 4 D. Gebruik spottoepassingen op planten zoals ze in uw tuin voorkomen.

Pokeweed-bessen gebruiken

Als je een deel van deze plant op je terrein hebt staan en je voeltavontuurlijk, je kunt proberen de bessen in een taart te gebruiken. Een veiliger gebruik voor de vrucht is echter als inkt of kleurstof. Geplette bessen leveren een enorme hoeveelheid sap op, dat ooit werd gebruikt om inferieure wijnen te kleuren. Het sap zal stoffen ook een diepe karmozijnrode of fuchsia kleur geven.

Opmerking: Alle aanbevelingen met betrekking tot het gebruik van chemicaliën zijn alleen voor informatieve doeleinden. Specifieke merknamen of commerciële producten of diensten impliceren geen goedkeuring. Chemische bestrijding mag alleen als laatste redmiddel worden gebruikt, omdat biologische benaderingen veiliger en milieuvriendelijker zijn.

Aanbevolen: