Mealybugs In The Garden – Mealybugs op buitenplanten bestrijden

2024 Auteur: Chloe Blomfield | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-15 23:58

De bladeren van je buitenplanten zijn bedekt met zwarte spikkels en vlekken. In eerste instantie vermoed je een soort schimmel, maar bij nadere inspectie vind je plukjes donzig materiaal en gesegmenteerde wasachtige beestjes. Gefeliciteerd, je hebt wolluis ontdekt in de tuin.

Mealbeestjes in de tuin identificeren

Mealybugs zijn doordringende, zuigende leden van de insectensuperfamilie Coccoidea. Ze komen vaak voor bij kamerplanten en tasten ook planten aan die in de tuin groeien. Ze variëren in grootte van 3/16 tot 5/32 inch (1 tot 4 mm.) Lang, afhankelijk van hun volwassenheidsniveau en soort. Mealybugs op buitenplanten hebben de neiging om in kolonies te leven.

De vrouwtjes kunnen eruitzien als kleine stukjes katoen, vooral als ze eieren leggen. De kortlevende volwassen mannelijke wolluis lijkt op een tweevleugelige vlieg en wordt zelden gezien. De pas uitgekomen nimfen variëren in kleur van geel tot roze. Ze zijn behoorlijk mobiel in vergelijking met volwassenen en latere nimfenstadia.

Mealybugs in de tuin verminderen de groeikracht van planten, vooral wanneer grote populaties sap uit de bladeren en stengels van planten zuigen. Terwijl ze zich voeden, scheiden wolluizen honingdauw af, een suikerachtige uitwerpselen. Roetzwam groeit op de honingdauw. Dit vermindert dehet vermogen van de plant om fotosynthese uit te voeren, waardoor de bladeren en delen van de plant afsterven.

Bestrijding van wolluis op buitenplanten

Vanwege hun wasachtige coating en besloten karakter zijn insecticiden niet erg effectief in het bestrijden van wolluis op buitenplanten, hoewel neemolie af en toe kan helpen. Bestrijding van wolluis buitenshuis kan het beste worden bereikt door gebruik te maken van hun natuurlijke roofdieren. Dit maakt het beheer van wolluis buiten in de tuin veel gemakkelijker dan het beheersen van binnenpopulaties op kamerplanten en in kassen. Hier zijn enkele van de natuurlijke vijanden van wolluis:

• Lieveheersbeestjes (lieveheersbeestjes, lieveheersbeestjes) voeden zich met kleine insecten en insecteneieren.
• Groene en bruine gaasvlieglarven (bladluisleeuwen) kunnen tot 200 insecten per dag consumeren.
• Spinnen zijn veelvoorkomende roofdieren die kleine insecten vangen, actief jagen of in een hinderlaag lokken.
• Piraatwantsen (bloemwantsen) zijn krachtige jagers die kleine plagen doden, zelfs als ze niet hoeven te eten.
• Mealybug destroyer beetle (wolluis-lieveheersbeestje) is een ongevlekte soort lieveheersbeestje die de voorkeur geeft aan wolluis.

Mealbeestjes op buitenplanten voorkomen

Goede culturele praktijken kunnen ook worden gebruikt voor de bestrijding van wolluis buitenshuis. Volg deze landbouwtips om wolluispopulaties in de tuin te voorkomen en te verminderen:

• Inspecteer voordat u nieuwe planten aanschaft op de aanwezigheid van wolluis. Mealybugs migreren langzaam, dus de meeste nieuwe plagen komen van nabijgelegen geïnfecteerde planten.
• Inspecteer regelmatig wolluisgevoelige planten. Handpick de insecten of snoeiengeïnfecteerde takken.
• Vermijd het gebruik van insecticiden die nuttige roofinsecten kunnen doden.
• Controleer potten, gereedschap, staken of andere apparatuur die volwassen wolluizen, eieren en nimfen zou kunnen herbergen.
• Gebruik waterdruk om blootgestelde wolluis te verwijderen. Dit kan voorkomen dat deze langzaam bewegende insecten hun voedsellocaties opnieuw vestigen. Wolluizen kunnen maar een dag zonder eten. Herhaal dit om de paar dagen voor maximale effectiviteit.
• Vermijd stikstofrijke meststoffen. Toepassingen stimuleren groene groei en stimuleren de groei van wolluispopulaties.
• Verwijder ernstig geïnfecteerde planten en vervang ze door planten die minder vatbaar zijn voor invasies van wolluis.

In de meeste gevallen zal het aanmoedigen of vrijgeven van nuttige insecten en het volgen van conventionele culturele praktijken de populaties wolluis effectief verminderen.