Wat is honingzwam: Homey schimmelinformatie en behandelingsopties

Inhoudsopgave:

Wat is honingzwam: Homey schimmelinformatie en behandelingsopties
Wat is honingzwam: Homey schimmelinformatie en behandelingsopties

Video: Wat is honingzwam: Homey schimmelinformatie en behandelingsopties

Video: Wat is honingzwam: Homey schimmelinformatie en behandelingsopties
Video: Honey fungus - Burncoose Nurseries 2024, Mei
Anonim

Er is een reus in het bos die hele boomgaarden verwoest en zijn naam is honingzwam. Wat is honingzwam en hoe zien honingzwammen eruit? Het volgende artikel bevat informatie over de identificatie van honingzwammen en de behandeling van honingzwammen.

Wat is honingzwam?

Je ziet een cluster van bescheiden paddenstoelen van maximaal 15 cm hoog en 2 cm breed, maar wat je niet ziet, is het verbijsterende verhaal achter honingzwam. De honingzwam is eigenlijk het grootste levende organisme ter wereld. Wat je ziet is slechts een heel klein deel van de werkelijke grootte van de schimmel. Identificatie van honingzwammen wordt bepaald door wat je niet ziet onder het grondoppervlak en op de loer in geïnfecteerde bomen.

Dus hoe zien honingpaddestoelen eruit? Honingzwamschimmel wordt zichtbaar in de lente wanneer de schimmel "bloeit", en geelbruine tot honingkleurige paddenstoelen uitstuurt met een unieke witte ring rond de stengel. De paddenstoelen produceren witte sporen en zijn te vinden in kleine groepjes rond de basis van dode of geïnfecteerde bomen of struiken. Deze paddenstoelen gaan maar een paar dagen mee.

Honingschimmel is de algemene naam voor verschillende schimmels, zeven om precies te zijn,binnen het geslacht Armillaria. Honingzwam verspreidt zich onder de grond en infecteert en doodt de wortels van vaste planten. Honingzwam produceert taaie rhizomorfen of schimmelwortels die zich door de grond verspreiden op zoek naar verse gastheren.

Aanvullende informatie over honingzwam

Het meest onderscheidende kenmerk van honingzwam is onder de bast van geïnfecteerde wortels van bomen en aan de basis van de stam waar waaiers van wit schimmelmycelium te zien zijn. Dit mycelium heeft een sterke, zoete geur en een lichte glans.

De rhizomorfen stralen uit vanuit de gevestigde schimmelkolonie en verspreiden de schimmel via contact met boom- en struikwortels of via wortel-op-wortelcontact. Honingzwamsporen infecteren ook wonden en snijwonden op houtachtige planten, evenals kruidachtige vaste planten en bollen.

Van de zeven soorten Armillaria zijn er slechts twee, A. mellea en A. ostoyae, de meest agressieve. Anderen infecteren alleen planten die al geïnfecteerd zijn, onder stress staan of ziek zijn.

Hoe groot kan honingzwam worden? Onlangs bleek een gebied in het oosten van Oregon, Malheur National Forest, besmet te zijn met Armillaria. Wetenschappers ontdekten dat de schimmel meer dan 890 hectare besloeg en minstens 2.400 jaar oud was, misschien ouder!

Honey Fungus Treatment

Honingschimmelbestrijding is moeilijk en extreem arbeidsintensief. Aangezien het bewijs van paddenstoelen en stervende bomen niet overtuigend is, moeten er stappen worden ondernomen om de schimmel positief te identificeren met genetische vingerafdruktechnieken voordat er actie wordt ondernomen.

Eens de aanwezigheid van honingschimmel is bewezen, wat kan er worden gedaan om deze te bestrijden? Momenteel zijn er geen levensvatbare biologische controles, hoewel onderzoekers hebben gekeken naar antagonistische schimmels om de schimmel te bestrijden.

Chemische controles zijn eigenlijk alleen nuttig in een commerciële situatie waarin de grond wordt gesteriliseerd met goedgekeurde producten. Sommige telers gebruiken systemische toepassing van fungiciden, maar deze zijn duur en arbeidsintensief. Alle chemicaliën worden over het algemeen gedwarsboomd door de taaie, beschermende omhulling die de rhizomorfen omgeeft, waardoor ze onbruikbaar worden.

De enige zekere methode van controle is door middel van culturele praktijken. Gebruik allereerst resistente soorten. Vermijd stress voor de bomen door consequent water te geven. Bescherm hun wortels tegen plagen, ziekten en mechanisch letsel.

Herplant een geïnfecteerde plek niet gedurende ten minste 12 maanden om de schimmel uit te hongeren en plant dan alleen resistente soorten. U kunt proberen belangrijke exemplaren te beschermen die nog niet zijn aangetast door de schimmel door zware plastic zeilen rond het wortelstelsel te begraven tot een diepte van 18 tot 24 inch (46-61 cm.).

Geïnfecteerde bomen kunnen proberen gered te worden door geïnfecteerde wortels weg te snoeien als de infectie niet te ernstig is. Helaas stimuleert het snoeien van geïnfecteerde stronken en wortels vaak de rhizomorfe groei.

Anders moeten geïnfecteerde bomen worden verwijderd om besmetting te voorkomen. De stronken kunnen worden gedood om de infectie te stoppen door de toepassing van een aantal niet-selectieve herbiciden. Als u ervoor kiest om het geïnfecteerde boommateriaal te composteren, zorg er dan voor dat uw composthoop voldoende hoge temperaturen bereikt om deziekte – anders kunt u dit beter niet doen.

Aanbevolen: