Gebruik voor Durian-fruit - Leer over Durian-fruitteelt

2024 Auteur: Chloe Blomfield | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-15 23:58

Er is nog nooit een vrucht geweest die zo doordrenkt was van dichotomie. Met een gewicht tot 7 pond (3 kg.), gehuld in een dikke doornige schil en vervloekt met een afschuwelijke geur, wordt de vrucht van de durian-boom ook vereerd als de "koning der vruchten". Durian is ongetwijfeld de meest populaire vrucht in heel Zuidoost-Azië en is ook op veel openbare plaatsen verboden. Dus wat is durian fruit en wat zijn enkele toepassingen van durian fruit? Lees verder voor meer informatie.

Wat is Durian Fruit?

Durian fruit (Durio zibethinus) is een lid van de familie Bombacacea, samen met hibiscus en okra. In tegenstelling tot de andere leden van Bombacaceae, die typisch opzichtige bloemen hebben en houtachtige peulen gevuld met kleine zaadjes en donzige vezels, staat durian op zichzelf.

Durian heeft grote zaden omgeven door vlezige zaadjes. De puntige schil kan groen tot bruin zijn, rond tot langwerpig en gevuld met romige tot saffraan getinte bollen.

Over Durian Fruit

Durian-fruitbomen rijpen van juni tot augustus, samen met ander tropisch fruit zoals de mangosteen, jackfruit en mango.

Durian heeft voor de meeste mensen een onaangename geur vanwege de samenstelling van esters, zwavel en ketonen, die ook de 'ochtendadem' vormen. De geur is beschreven in veelmeer kleurrijke termen uit die van roadkill, riolering, rottende uien en braaksel of combinaties daarvan.

De geur is zo verschrikkelijk dat veel openbare plaatsen het fruit hebben verboden, ook op de Singapore Rapid Mass Transit. Blijkbaar kan het geurige aroma van meters afstand worden waargenomen en in feite worden veel dieren, vooral orang-oetans, gelokt door de geur van meer dan een halve mijl (1 km) verderop! De geur blijft ook op de handen na een lange tijd eten.

De vrucht is algemeen bekend als durian, zelfs in inheemse dialecten; de beruchte geur heeft echter geleid tot minder onderdanige terminologie zoals "civetkatboom" en "civetvrucht" in India en "stinkvrucht" in het Nederlands, waarvan ik denk dat het geen vertaling behoeft. Ondanks zijn weinig vleiende beschrijving, is het een van de belangrijkste vruchten van Zuidoost-Azië.

Inheems in Brunei, Indonesië en de Maleisische regenwouden, groeien er 30 bekende soorten durian-fruitbomen in Zuidoost-Azië. De bomen kunnen tussen de 90-130 voet (27,5 tot 39,5 m) hoog worden met rechtopstaande stammen, 4 voet (1 m) breed en een onregelmatige dichte of open kroon met groenblijvende bladeren. Bloemen zijn klokvormig, geboren in trossen van de oudere, dikke takken.

Hoewel de geur is belasterd, is de smaak van het vlees geprezen als een "rijke vla, sterk gearomatiseerd met amandelen" en met "een sterke aromatische smaak, gevolgd door een heerlijk zoete smaak, dan een vreemde harsachtige of balsemachtige smaak met een voortreffelijke maar aanhoudende smaak.”

Nog een beschrijving over durianfruit prijst de smaak als "als een mengsel van ijs, uien, kruiden en bananen allemaal met elkaar vermengd." Miljoenen Zuidoost-Aziaten kunnen het niet bij het verkeerde eind hebben, dus er moet iets bedwelmends zijn aan deze vrucht en de populariteit van durian-fruitplantages.

Gebruik voor Durian Fruit

Durian wordt heel verkocht of gesneden en verdeeld in segmenten verpakt in plastic. Het wordt meestal met de hand gegeten nadat het is gekoeld. De vrucht kan in verschillende rijpheidsstadia worden gegeten en wordt gebruikt om veel zoetigheden, zoals ijs en andere gerechten, op smaak te brengen. Het rijpe vruchtvlees kan met een lepel worden gegeten en heeft een consistentie die veel lijkt op vla.

Durian kan gekookt worden met suiker of kokoswater. De Javanen maken van durian een saus en serveren het met rijst of combineren het vruchtvlees met ui, zout en azijn en gebruiken het als smaakmaker. In sommige regio's wordt durian gerookt of gefermenteerd in aardewerken potten.

Durian is ook te vinden in blik op siroop of gedroogd. Blokken durianpasta zijn te vinden op menig Zuidoost-markt. In sommige regio's van Thailand wordt durian gecombineerd met pompoen. Onrijpe durian wordt gekookt en als groente gegeten.

Zaden zijn klein, rond tot ovaal en zien eruit en smaken naar jackfruitzaden. Deze zaden zijn eetbaar en kunnen worden gekookt, gedroogd, gebakken of geroosterd. De zaden worden dun gesneden en gekookt met suiker of gedroogd en gebakken met kokosolie en kruiden op Java. Andere regio's gooien de zaden gewoon weg.

De jonge bladeren en scheuten van de durian-fruitboom worden soms gekookt als groenten. Ook wordt soms de schil van de vrucht verbrand en de resulterende astoegevoegd aan speciale taarten.

Zeker een nuttige en interessante vrucht, maar ik weet niet zeker of de beschrijving van ruiken naar "vuile gymsokken" me genoeg geïntrigeerd heeft om een durian te gaan proeven!