Hydrilla-plantinformatie - Leer hoe u Hydrilla-plantenonkruid kunt doden

Inhoudsopgave:

Hydrilla-plantinformatie - Leer hoe u Hydrilla-plantenonkruid kunt doden
Hydrilla-plantinformatie - Leer hoe u Hydrilla-plantenonkruid kunt doden

Video: Hydrilla-plantinformatie - Leer hoe u Hydrilla-plantenonkruid kunt doden

Video: Hydrilla-plantinformatie - Leer hoe u Hydrilla-plantenonkruid kunt doden
Video: Ловить крыс стало ЛЕГКО! Все, что Вам нужно знать 2024, Mei
Anonim

Hydrilla is een invasieve wateronkruid. Het werd in de Verenigde Staten geïntroduceerd als een aquariumplant, maar ontsnapte aan de teelt en is nu een serieus onkruid. Het bestrijden van hydrilla-onkruiden is noodzakelijk om de achteruitgang van de inheemse flora te voorkomen. In de meeste staten is het illegaal om de soort te bezitten of te vervoeren. De plant groeit snel, verspreidt zich gemakkelijk en overtreft de inheemse vegetatie. Het vervuilt ook waterwegen met zijn dikke verwarde matten van stengels. De plant is een federaal vermeld schadelijk onkruid. Lees verder voor meer informatie.

Wat is Hydrilla?

Hydrilla-beheer is de verantwoordelijkheid van vijver- en meerbewoners. Wat is hydrilla? De plant wordt vaak verward met onze inheemse Elodea, maar heeft één of meerdere tanden aan de onderkant van de hoofdnerf. Dit geeft de plant een ruw gevoel als je je hand over de lengte van de stengel sleept.

De plant is inheems in Afrika, Australië en delen van Azië, maar is erin geslaagd om veel delen van onze inheemse flora hier in de VS over te nemen. De plant is de grootste zorg in de zuidelijke staten, maar is erin geslaagd om naar kleine populaties naar de westelijke regio's. Het is ook ontdekt in sommige noordelijke en Midwest-regio's.

Identificatie is de eerste stap naar uitroeiing. Hydrilla is een vaste plant met dichte stengelmatten die groeien in water van meer dan 6 meter diep. Stengels zijn kronkelig en talrijk, drijvend in een wirwar op het wateroppervlak. De bladeren zijn smal met enige vertanding, 0,5 tot 1 cm lang en hebben stekels aan de onderkant van de hoofdnerf.

Deze plant reproduceert door zaad dat op het water wordt vervoerd, maar ook door fragmentatie. Elk klein stukje van de plant dat wordt afgebroken, heeft de capaciteit om een andere plant te worden. In gebieden met waterrecreatie worden planten consequent verscheurd om het probleem in stand te houden.

Een positieve noot van hydrilla-plantinformatie is zijn bijdrage als leefgebied voor vissen en dieren. Aanvankelijk heeft de plant gunstige effecten op visgebieden, maar na verloop van tijd ondersteunen de lage zuurstofniveaus in de matten de groei van lokale dieren niet.

Hoe Hydrilla te doden

Waterbeheerders en natuurbeheerders hebben ontdekt hoe moeilijk hydrillabeheer kan zijn. Dit komt door het gemak van verspreiding en reproductie. Het bestrijden van hydrilla-onkruiden is een punt van zorg in het grootste deel van de Verenigde Staten en is in sommige regio's een economisch probleem geworden.

Al in de jaren tachtig werd $ 49 miljoen uitgegeven aan hydrilla-beheer. De aantallen zijn sindsdien toegenomen totdat plagen een budgettaire last zijn geworden in die plaatsen met de hoogste populaties van de plant. Het is nu bekend dat koudetolerantie een ander aspect is van informatie over hydrilla-installaties, een detail dat het beheer nog uitdagender maakt.

Methoden voor het bestrijden van Hydrilla-onkruid

Baggeren en trekken met de hand of trawlvisserij zijn geen effectieve strategieën. Dit komt door het gemak waarmee de plant zich uit kleine fragmenten vestigt. Stamfragmenten met slechts één knoop kunnen in slechts een paar dagen wortels en scheuten vormen.

Fysieke controle, zoals het verlagen van het waterpeil, het toevoegen van waterverf of het bedekken van het wateroppervlak om licht te verminderen, heeft een minimaal effect. Leeggelopen vijvers kunnen reageren op korrelige herbiciden die op de modder worden aangebracht om knollen te elimineren.

Graskarpers zijn in sommige gebieden geïntroduceerd en zijn efficiënt in het eten en verwijderen van sommige planten.

Chemische bestrijding is het meest effectief, maar kan niet worden gebruikt waar drinkwater is. Koper, gemengd met andere herbiciden, is een nuttig hulpmiddel, maar in de buurt van vissen moet voorzichtigheid worden betracht.

Andere chemicaliën zijn diquat, endothall, fluridon en dichlobenil. Elk van deze heeft uitgebreide gevaren en moet worden toegepast door een professional of door gebruik van goedgekeurde formules die worden aanbevolen voor aquatisch beheer. Pas alle waarschuwingen toe en respecteer de instructies met betrekking tot toepassingsmethoden en tarieven volledig.

Aanbevolen: