Vermeerdering van Japanse wijnbessen: tips voor het kweken van Japanse wijnbessen

Inhoudsopgave:

Vermeerdering van Japanse wijnbessen: tips voor het kweken van Japanse wijnbessen
Vermeerdering van Japanse wijnbessen: tips voor het kweken van Japanse wijnbessen

Video: Vermeerdering van Japanse wijnbessen: tips voor het kweken van Japanse wijnbessen

Video: Vermeerdering van Japanse wijnbessen: tips voor het kweken van Japanse wijnbessen
Video: How To Grow Japanese Wineberry: The Movie 2024, Mei
Anonim

Als je van frambozen houdt, val je waarschijnlijk halsoverkop voor de bessen van Japanse wijnbessenplanten. Nooit van hen gehoord? Wat zijn Japanse wijnbessen en met welke methoden voor de vermeerdering van Japanse wijnbessen krijg je wat van je eigen bessen? Lees verder voor meer informatie.

Wat zijn Japanse wijnbessen?

Japanse wijnbesplanten (Rubus phoenicolasius) zijn niet-inheemse planten in Noord-Amerika, hoewel ze te vinden zijn in het oosten van Canada, New England en het zuiden van New York, maar ook in Georgia en in het westen tot Michigan, Illinois en Arkansas. Groeiende Japanse wijnbessen zijn inheems in Oost-Azië, met name Noord-China, Japan en Korea. In deze landen vindt u waarschijnlijk groeiende kolonies Japanse wijnbessen op open plekken in laagland, bermen en bergvalleien. Ze werden rond 1890 naar de Verenigde Staten gebracht als fokbestand voor bramenrassen.

Een bladverliezende struik die ongeveer 2,7 m hoog wordt, is winterhard tot USDA zones 4-8. Hij bloeit van juni tot juli met bessen die van augustus tot september klaar zijn voor de oogst. Bloemen zijn hermafrodiet en worden bestoven door insecten. Het fruit ziet en smaakt bijna preciesals een framboos met een vleugje meer oranje en een kleiner formaat.

De plant heeft rode stengels bedekt met delicate haren met limoengroen blad. De kelk (kelkbladen) zijn ook bezaaid met fijne, plakkerige haren die vaak worden gezien bezaaid met gevangen insecten. De insecten spelen een belangrijke rol in het voortbestaan van de Japanse wijnbes. De kleverige haren zijn het afweermechanisme van de plant tegen sapminnende insecten en dienen om de zich ontwikkelende vruchten ertegen te beschermen.

Ook wel wijnframboos genoemd vanwege zijn vergelijkbare uiterlijk, is deze gecultiveerde bes nu genaturaliseerd in het oosten van de Verenigde Staten, waar hij vaak wordt aangetroffen naast hickory-, eiken-, esdoorn- en essenbomen. In de binnenste Coastal Plains van Virginia wordt wijnbes gevonden naast boxelder, rode esdoorn, rivierberk, groene es en plataan.

Gezien het feit dat wijnbes wordt geassocieerd met bramen (jongen, zijn ze ooit invasief) en gezien de wijdverbreide introductie in het ecosysteem, vraagt men zich af hoe de invasiviteit van Japanse wijnbessen is. Je hebt het geraden. De plant wordt in de volgende staten als een invasieve soort bestempeld:

  • Connecticut
  • Colorado
  • Delaware
  • Massachusetts
  • Washington DC
  • Maryland
  • North Carolina
  • New Jersey
  • Pennsylvania
  • Tennessee
  • Virginia
  • West Virginia

Japanse wijnbessenvermeerdering

Japanse wijnbes zaait zichzelf wanneer zijn ongebreidelde verspreiding door de oostelijke naar zuidoostelijke staten toetreedt. Als u uw eigen wijnbes wilt kweken, kunt u ook:planten van veel kwekerijen.

Kweek wijnbes in lichte, middelzware of zware grond (respectievelijk zand, leem en klei) die goed doorlatend is. Het is niet kieskeurig over de pH van de grond en zal gedijen in zure, neutrale en alkalische bodems. Hoewel het de voorkeur geeft aan vochtige bodemgesteldheid, kan het in halfschaduw of geen schaduw worden gekweekt. De plant is perfect voor een bostuin in gevlekte schaduw tot halfzon.

Net als bij zomerframbozen, snoei de oude vruchtstokken weg als ze uitgebloeid zijn om de plant klaar te maken voor de vrucht van volgend jaar.

Aanbevolen: