Groeiende Appels - Leer meer over kruisbestuiving tussen appelbomen

Inhoudsopgave:

Groeiende Appels - Leer meer over kruisbestuiving tussen appelbomen
Groeiende Appels - Leer meer over kruisbestuiving tussen appelbomen

Video: Groeiende Appels - Leer meer over kruisbestuiving tussen appelbomen

Video: Groeiende Appels - Leer meer over kruisbestuiving tussen appelbomen
Video: Apple Pollination and Selection- UT Extension Spring 2020 2024, Mei
Anonim

Kruisbestuiving tussen appelbomen is cruciaal voor het verkrijgen van een goede vruchtzetting bij het telen van appels. Hoewel sommige vruchtbomen zelfvruchtbaar of zelfbestuivend zijn, vereist bestuiving van appelbomen kruisvariëteiten van appels om kruisbestuiving van appelbomen te vergemakkelijken.

Kruisbestuiving van appelbomen moet plaatsvinden tijdens de bloei, waarbij het stuifmeel wordt overgedragen van het mannelijke deel van de bloem naar het vrouwelijke deel. Overdracht van stuifmeel van kruisvariëteiten van appelbomen naar alternatieve kruisvariëteiten wordt kruisbestuiving genoemd.

Hoe werkt kruisbestuiving tussen appelbomen?

Kruisbestuiving van appelbomen vindt voornamelijk plaats met behulp van ijverige honingbijen. Honingbijen doen hun best bij zwoele temperaturen van ongeveer 18 C. en koud weer, regen of wind kunnen de bijen in de korf houden, wat resulteert in een slechte bestuiving van appelbomen. Pesticiden zetten ook een domper op kruisbestuiving van appelbomen, aangezien pesticiden ook giftig zijn voor de honingbijen en niet mogen worden gebruikt tijdens de cruciale bloeitijd.

Hoewel ze geweldige vliegers zijn, hebben honingbijen de neiging om binnen een kleinere straal van de korf te blijven wanneer er kruisbestuiving tussen appelbomen plaatsvindt. Daarom groeien appelbomen die zijndie meer dan 30 meter verwijderd zijn, krijgen mogelijk niet de appelboombestuiving die ze nodig hebben.

Cross-variëteiten van appel voorgesteld voor kruisbestuiving

Voor de bestuiving van appelbomen moeten kruisvariëteiten van appels worden geplant om ervoor te zorgen dat vruchtvorming plaatsvindt. Anders heb je misschien geen appels.

Bloeiende crabapples zijn een fantastische bestuiver omdat ze gemakkelijk te verzorgen zijn, lang bloeien en er zijn veel variëteiten beschikbaar; of men kan kruisvariëteiten van appels selecteren die symbiotisch zijn bij het kweken van appels.

Als je appels kweekt die slechte bestuivers zijn, moet je een cultivar kiezen die een goede bestuiver is. Enkele voorbeelden van slechte bestuivers zijn:

  • Baldwin
  • Koning
  • Gravenstein
  • Mutsu
  • Jonagold
  • Wijnsap

Deze arme bestuivers moeten worden gecombineerd met een van de volgende crabapples om kruisbestuiving tussen appelbomen aan te moedigen:

  • Dolgo
  • Whitney
  • Manchurian
  • Wickson
  • Sneeuwjacht

Alle appelboomsoorten hebben enige kruisbestuiving nodig voor een succesvolle vruchtzetting, zelfs als ze als zelfvruchtbaar worden bestempeld. Winter Banana (spoortype) en Golden Delicious (spoortype) zijn twee goede voorbeelden van bestuivende kruisvariëteiten van appel. Nauw verwante cultivars zoals McIntosh, Early McIntosh, Cortland en Macoun kruisbestuiven niet goed met elkaar en sporensoorten bestuiven de ouder niet. Bloeiperiodes van kruisvariëteiten van appel voor bestuiving moetenoverlappen.

Andere methoden voor bestuiving van appelbomen

Een andere methode om de bestuiving van appelbomen aan te moedigen, is enten, waarbij een goede bestuiver wordt geënt op de top van een minder bestuivende variëteit. Dit is een gangbare praktijk in commerciële boomgaarden. De top van elke derde boom in elke derde rij wordt geënt met een goede appelbestuiver.

Boeketten van hoge bestuivers met verse, open bloemen kunnen ook in een emmer water worden opgehangen aan de takken van de minder bestuivende groeiende appels.

Kruisbestuiving tussen appelbomen

Zodra goede kruisbestuivingen van appelbestuivers zijn geïntroduceerd bij slechte bestuivers, moet het meest cruciale element van kruisbestuiving worden onderzocht. De honingbij is een van de meest ijverige en noodzakelijke wezens van de natuur en moet worden gekoesterd om ervoor te zorgen dat een uitstekende bestuiving wordt bereikt.

In commerciële boomgaarden is minimaal één korf per hectare groeiende appelbomen nodig. In een moestuin zijn er meestal genoeg wilde honingbijen om de bestuivingstaak te volbrengen, maar bijenhouder worden is een lonende en boeiende activiteit en zou actief helpen bij de bestuiving; om nog maar te zwijgen van het extra voordeel van wat heerlijke honing.

Aanbevolen: